Yük
Yük
Neden sırtıma yük gibi durur Uzağımdaki her engel tümsek Her gözyaşı bana ayak bağı Her açılmayan kapı düşman Ayağım varmaz elim değmez Bin yıl geçse işim hiç olmaz Bana neciliğin ödülü var mı Neden ben hiç uğramıyorum Kendimi kendimden kaçırıp Kendime kapasam diyorum Herkesin anasının sütü ak Herkesin babası bir dağ Şu kalemi kırsam diyorum Hakimim tabibim dermanım Mahkemeyi mahkumum Kübrayı vurmuş sırtıma Lakin incinmem efendim Yalnız koşulmaktan sıkkın Ahmet Coşkun |
Saygı ve selamlar.