KOLLAR AYRI
Bir namussuz it yüzünden,
Yollar ayrı, kollar ayrı. Dönmüyor hiç o sözünden, Toprak ayrı, kullar ayrı. Karlı dağın taşı kara Keloğlanın başı kara Gözden akan yaşı kara, Yaprak ayrı, dallar ayrı. Yiğit olan meydan okur Yörük Kızı kilim dokur Elindeki bakraç bakır Irmak ayrı, sallar ayrı. Gündüz uyur gece gezer Zayıf görse durmaz ezer Hayatından insan bezer, Durum ayrı, hallar ayrı. DOĞANAY’ım dağda çiçek Dile gelmiş börtü böcek Davul çalar oynar köçek, Petek ayrı, ballar ayrı. Kemal DOĞANAY |