MÜEBBET
Dün benim bir mahkemem vardı...
Bir çift zeytin gözde kalbim yargılandı. Uzun bir izâhtı.. Dokunaklı.. Çokça çaresiz... Gözbebeklerimden kayıp düşen... Manâyı görmekten aciz! Bir perişan zavallı!!! Sustum.. Mahkeme boyunca... Tutuktum... Ve sonra... Özgürlüğe kuş uçurdum. Müebbeti ben yedim! |