DÜŞÜYOR
Ruhların coğrafyası yabancı işgaller altında
Boğazdan kursağa düşüyor söylenmemiş cümleler Gizli özneli ve bir o kadar da devrik, insan tek olunca Düğümlenir durur ardı sıra hıçkırıklar… Ana rahminde devşirilmiş yürekler, atıyor kaybolan umutlara Sonbaharda benzimiz gibi sararmış yapraklar Düşüyor arka sokaklara Huzur kapısının anahtarı yok komşularda Mahallede arsız kalabalıklar… Ay’ın şavkı düşüyor hırçın denize Geçmişler düşüyor yerlere ve başı dönüyor atinin Anda kalmak için yüzler düşüyor Umut ararcasına bir dua pelesenk dillerde Gözlerden düşüyor dünya denen yolculuk En iyisi belki de düşmek Ahiretin peşine Ki oradadır derin, huzurlu bir sonsuzluk Ve mürekkepten son damlalar düşüyor Bitmemiş şiirlerin satır aralarına Düşüyor yine ufkum ümidin peşine Yine yeniden düşüyor aklıma dua dolu sözler… |