ARSIZ YORGUNLUK
ARSIZ YORGUNLUK
Nefes almak yormaz ki Veya unutmazsın su içmeyi Ekmek kavgası diye özetle hayatı Soranlara böyle özet geçmek belki de şarttı Arsız yorgunluğun soyadını Gülenlerin çarp yüzüne umutsuzluğun arsızlığını Güneşe küssen de yaz ortasında Suçu atarsın boş çabalara Oysa biraz da böyle hatırla Hayatın hediyesi yorgunluğu Arsız bulduğun her şiir mısrasında Ay’a da küs gece karalarında Utanmak bilmez cevapsız sorular Sordukça sırıtır yüzüne yüzüne Beton duvarların soğuğu gibi Öyle hissiz mevsimin ümidi Bu mevsim yine arsız yorgunluk hissi Ararsın bulamazsın özlemini çektiğini |