Düşman
Bir kahverengi bot sesi duyuyorum uzaktan
Sıkılmadan yere vurduğu siyah silahıyla Yüzünden cesaret akıyor onursuz olduğunu bilse de Bir yandan memnun etmek istiyor ailesini Bir de kırmak istemiyor bizleri Ve tüm bunları düşünürken biz Arkadan bir şarkı çalsa da oynasak diyoruz Tüm bunlar yok olsa tek kelimemizle Ellerinden tutabilsek, dans edebilsek İnsan olduğumuzdan utanmadan bahsedebilsek Keşke acılı dillerinden dökülen her bir haykırışı Zorlanmadan, güzellikle anlayabilsek Rüzgar, havanın acısını yüzümüze çarpmasa Çarpmasa da biz de acı acı gülümsemesek |