Sabret
Zamanı matemidir ruhumun bu karanlık geceler
Tâ fecre kadar uykusuz geçti seneler Her köşesi zabt edilmiş şu zavallı beden Bîtap düştü bu acımasız mücadeleden Bilmem ki bu gâm ile geçen zaman Güldürür mü yüzümü ummadığım bir an Dedim ki bu ne hal ey perîşân olmuş âdem Batan her güneş doğar bir gün elbet diren Bahtında varsa gülmek boğulur elbet bu zulmet Ya bu fani dünyada ya illa ki ebediyette sabret! |