I.
gece acı bir ızdırabın
izdüşümleri var beynimde
hoyratça saldıran
uzaklardaki şehirlerde



sessiz, sedasız çığlık atan
mazlumane bakışlar arasında
kudurmuş, kin ve hoyrat çukuru gözler
bozulmuş özler


bazen acının çığlığı
filistin olur
kuyruklu yıldıza umut bağlar
gazze çocukları
sessiz, sedasız
içine akıtır
acı gözyaşlarını
arakanın sibyanları
suriyede uykusuzdur geceler
aniden tekmelenebilir kapı
gece bir ailenin
mezarı olabilir.


II.

namlunun ucunda
bir aile
ağlamaklı ve mahzun bakışlı
merhametin zerresinin bulunmadığı
kalpler
gökyüzü küsmüş insanlığa
buğulu gözlerde efkâr var
hayaller yaşamak üzere kurulu
gerisi muhal sanki
erimekte insanlık ve insanlar
her dönüşünde dünyanın
iğneleniyor yataklar
karanlık kâbuslarla beraber
dua, dua bir inilti yükseliyor
gök kubbeye
sessiz feryatlar, sessiz haykırışlar
yükseliyor.
sonsuzluğun rabbine…
_______________

(Kalemlik dergisinin 3. sayısından)