Betûl: Namuslu, iyi ahlaklı kadın anlamında Hz Meryem ve Hz Fatma’ya atfedilen bir sıfat/
Çor: Hastalık/
Düldül: Hz. Peygamberin Hz. Ali’ye bağışladığı katır/
Ebû Turâb: ‘Toprağın babası, toprağa bulanmış kimse’ anlamında Hz. Peygamber tarafından Hz. Ali’ye verilen lakap/
Ehl-i Beyt: Hz Peygamberin ailesi ve soyu/
Emîru’l Mü’minîn: Müminlerin lideri, emiri/
Esedüllahi-l Gâlib: Allah’ın her zaman galip gelen kuvvetli arslanı/
Furkan: Kur’an-ı Kerim; hak ile batılı, helal ile haramı, iyi ile kötüyü, güzel ile çirkini, doğru ile yanlışı birbirinden ayırıp insanları kurtuluşa götüren kitap/
Gazve: İslam Ordusu’nun başında Hz. Peygamberin bizzat katıldığı askeri harekâtlar/
Haydar-ı Kerrâr: Hz. Ali’nin düşman askerlerinin arasına tıpkı ceylan sürüsüne dalan bir aslan gibi tek başına daldığı ve döne döne saldırdığını ifade eden lakabı/
Hulefâ-yi Râşidîn: Hz. Peygamberden sonra gelen ilk dört halife/
Kâtibü’l Vahy: Hz. Peygamber’in kendisine nazil olan ayetleri yazdırdığı sahabeler/
Kerremallâhu Vecheh: Çocukluğunda dahi hiç puta tapmadığı için ‘hep Allah yüzünü şereflendirsin’ şeklinde Hz. Ali’nin yâd edilmesi/
Muâhât: Hicretten sonra Hz. Peygamber’in Medine’de ensar ve muhacirlerden bazılarını birbirleriyle kardeş ilân ederken kendisi ile de Hz. Ali’yi kardeş ilan etmesi/
Mürtezâ: İlahi takdire tam rıza gösterdiği için Hz. Ali’ye verilen lakap/ Nebî: Kendisine kitap indirilmemiş peygamber/
Rasûl: Kendisine kitap indirilmiş peygamber/
Rasûl-i Kibriyâ: Büyüklük ve yücelik sahibi olan Hz. Peygamber/
Sırdaş: Vahiy meleği Cebrâil, Peygamberimize müşriklerin kendisini katletme planlarını bildirip gece Mekke’den hicret etmesini söylemesi üzerine Peygamberimizin Hz. Ali’yi çağırıp o gece yatağında kendi yerine yatmasını, böylelikle müşriklerin Peygamberimizin evde olduğunu zannedip onu takip etmemeleri hadisesi anlatılmak istenmiştir/
Sultân-ül Eshiyâ: Eline geçeni fakirlere dağıttığı için ‘cömertler sultanı’ anlamında Hz. Peygamber’in Hz. Ali’ye söylediği övgü/
Şah-ı Merdan: Mertlerin şahı/ Şecaat: Yiğitlik/
Tapı: Tanrı/
Tefrika: İkiye ayrılma/
Visal: Sevdiğine kavuşma/
Zevç: Eş, koca/
Zülfikâr: Hz. Peygamber tarafından Hz. Ali’ye hediye edilen kılıcının adı.

Not: Şiirde geçen konular şiirin hikayesinde açıklanmıştır.

Allah bir Muhammed Rasûl
Rasûl de kul Ali de kul
Ol Hulefâ-yi Râşidîn
Sevmeyenler aklen meçhul

On yaşında mümin oldu
İslam’la doğruyu buldu
Ol Sultân-ül Eshiyâ’nın
Yüreği imanla doldu

Ebû Tâlib’in oğludur
Yolu Kuran’ın yoludur
Ol Esedüllahi-l Gâlib
Peygamberin sağ koludur

Eline sancağı aldı
Tüm gazvelere katıldı
Ol Zülfikâr-ı Mürtezâ
Kâfirlere korku saldı

İlim şehrinin kapısı
Hasan Hüseyin babası
Ol Kerremallâhu Vecheh
Puttan olmadı tapısı

Ehl-i Beyti’dir Rasûlün
Zevcidir Fatma Betûl’ün
Ol Rabbe Haydar-ı Kerrâr
Sahibi oldu Düldül’ün

Nefsi için kin tutmazdı
Haddi katiyen aşmazdı
Ol Kuran’a Kâtibü’l Vahy
Furkan’dan asla şaşmazdı

Âşıklara gözler nuru
Ariflere irfan turu
Ol Ebû Turâb’ı seven
Kalbinde kalmaz hiç çoru

Nebi ile sırdaş idi
Muâhâtta kardeş idi
Ol Rasûl-i Kibriyâ’yı
O yıkayıp kefenledi

Güzel ahlâkın timsali
Odur şecaat emsali
Ol Emîru’l Mü’minîn’in
Şehitlik oldu visali

Alevi benim Sünni ben
Tefrikaya yok hiç neden
Osman der: Ol Şah-ı Merdan
Müslümanlar tek bir beden