Ölüm...
Çok sık düşündüğüm bir kavram ve bunun iyi olmadığını biliyorum ki ölümle çokça karşılaştım hele ki şu son yıllarda.
Biraz sakinleşmişken korona denen mefhum esir aldı bizleri.
Korkuyor muyum peki?
Pek değil sanırım en azından içimi bozmadan yaşamayı başardım ve tüm olumsuzluklarda illa ki hüküm giydirilirken bir ömür.
Hayat çok mu tatlı çok mu izafi çok mu karışık?
Ne fark eder ki ağabeyim_
Sonuçta bir kader çizgimiz var ve ben uğruna mücadele ettiğim onca şeyin günümüzde çok da itibar görmediğini gördükten sonra...
Elbet kuvvetlenen inancımla artık biliyorum ki;herkes kaderini yaşıyor.
İşin ilginci gücümü de saklı tutuyorum oysaki çoktan kaybolmuş gitmiştim.

Ne doğru ne doğru:

Allah var gam yok.
İnanç her şeyi korumamıza vesile ve sevgiyle büyüyen de bir rahmet.

Hem sevmek için neden mi yok?

Sebepsiz sevmek zaten vazgeçilmezim.

Tüm dünyayı yüreğime sığdırmak adına üstelik ufacık yaşımdan beri.

Dünya pek de iyi davranmasa da sahip olduklarıma şükretmek ve sabrımı arttırmak.

Çok da sabırsız bir insanken bir ömür şimdi sabır etmeyi de öğrendim.

Dostluğun açılımı ve de ve dostlarım adına kendimden vazgeçtiğim.

Şimdi ise kendimi bulduğum ve Allah dostlarına olan inancımı bir ömür saklı tutmuşken dileğimin gerçekleştiği


Allah razı olsun ağabeyim.

Ölüm ve kader elbet Rabbimiz nasıl isterse.

Annem hep der: ölümün de hayırlısı.

Ve gerçekten de buna vakıf oldum artık.

Hem bu dünya sonsuza kadar hiiç de çekilmez.


Selam ve dua ile ağabeyim

Dip not: yine de yaşamak güzel çok güzel.

Anlamlı dizeler okudum usta Ahret vizesini alan dakika şaşırmadan gider ama anlayan nekadarını anlar belli değil kalemin susmasın
Yüreğine emeğine sağlık
_____________________________________Selamlar