Dert ağacı
Dert ağacı
bahar özlüyorum bağlar seyrinde rüzgar esiyor dallarımın arasında etrafımda kır çiçekleri sümbül lale toprağı çatlatıp dikeldiğim günler kaç mevsim yeşerdim durdum da gölgemde güzeller çay demledi çocuklar tırmanıp asıldı boynuma vız gelirdi kış kıyamet gövdeme yıkılırdı yemyeşil dallarım meyveye kimi kabuklarımı soydu çakı bıçakla kimi adını yazdırmaya çalıştı içime taşlardı eli uzanmayan yükseğime köprüler kurardım mevsim mevsime şimdi kuru yalnız tek ve çok uzakta şimdi hasreti yakıyorum ısınmaya doğranıp çekilmeden son barınağa Ahmet Coşkun |