SONUNDA BOĞULUR ZAMAN
yorgunluğumuzdan efkârlar’ imiz
yoğunluğumuzdan değil gelmesin üstümüze hayat gelmesin kızmasın bize ne olur biz böylede idare ederiz alıştık yenilmeye hata işlemeye alıştık belki de varlığa alıştık da yokluğa o yüzden dayanamıyoruz ne kaldı elimizde sevdiklerimizden ? iki satır yazmaktan başka ne kaldı ? aslında geceler içimizde bir ukde şiirlerse hep ebe deyip durur yıllarca neredesin söbe diye sonunda boğulur zaman aradığını bulamadan ve hiçliğin üryanlığına soyunur |
yoğunluğumuzdan değil
gelmesin üstümüze hayat gelmesin
kızmasın bize ne olur
biz böylede idare ederiz
yüreğinize sağlık üstadım
her zamanki gibi güzeldi
selam ve saygılar...