Akşam vaktiYüreğime gam düşer güneş dağdan aşınca Yıldızlar kayar durur çıkınca akşam vakti Kan çanağına döner sel gözümden taşınca Efkar verir ocağım yakınca akşam vakti Daldım gittim uzağa göz yaşlarım süzüldü Boğazım yutmaz oldu lokmalarım dizildi Duyunca kötü haber diz bağlarım çözüldü Yerimde kala kaldım çökünce akşam vakti Ayaklarım yer tutmaz uzun yola koyulur Mecnun gibi dönerim topuklarım soyulur Ayrılık günü başlar eyvahlarım duyulur Acı veren figanlar çekince akşam vakti Keşişleme eserim güneye bakan yöndüm Yıldızlarım barışmaz bir yanıp birde söndüm Beynim iki ton çeker yumruk yemişe döndüm Gözüme uzun şimşek çakınca akşam vakti Yazdıklarım romandır uzar gider söz boyu Tane tane döküldüm hazan vaktim güz boyu Halimi bilen anlar hüzünlerim diz boyu Derdime en ala dert ekince akşam vakti Ozanı okuyanlar sizedir saygılarım Ağlayıp sızlamayla biter mi kaygılarım Birazcık rahatlatır şiirsel duygularım Aras’ım içim dışa dökünce akşam vakti İSHAK ARAS ishakaras (mihman) 8 Aralık 2020 |