AĞLAMA DEDİM GÖZLERİME!



Bilsen nasıl özledim sevdiğim seni
Gözlerine bakınca görmekti yüreğini
Uzaklardan sarılmak kokunu almaktı
Seninle sen kokmak yaşatırdı Cenneti
Kalbim senin evin diyebilmekti
Bakıpta sana kanamamaktı
Yarım asırlık yaşantım inanki
Seninle bir güne bedeldi canımın içi.


Ateş düştü içime geldiğinde ayrılık vakti Şimşekler çaktı beynimde gök gürledi
Ağlarken görme sen diye
Eğdim başımı
Set çektim yüreğime
Ağlama dedim gözlerime
Tutmak istedim o an ellerini
Hiç bırakmayacak gibi canımın içi.


Ayrılırken yanından uzun uzun baktım
Benden kaçırdın gözlerini
Kalbin ağlıyordu gidişime
Hüzünlenince yüreğim baktım işte
Dua ediyordum kanayan yüreğimle
Gitmek değildi benim ki canımın içi.


Baksaydın gözlerime kapılırdın seline
Ruhun erirdi ruhumun derininde
Yakabilirdi yüreğini dokunsan yüreğime
Bırakıp gitmek istermiydim canımın içi.


Acı bir özlem sancısı var yine yüreğimde
Hayal kuruyorum canım yanarken bile
Bizi düşünüyorum özlemle
Belki yanımda olsan şimdi
Sancılanmazdı kalbim
Tekrar sarılamamak var ya
Kalamamak sonsuza kadar yanında
Uçurumun dibine düşmek gibiydi
Ömrüm ömrüne hasretle geçti
Sözünün özüne, gözünün bebeğine
Sesinin tınısı, gülüşünün gamzesine
En önemlisi de kokuna canımın içi.


Çoktan öte seviyorum özlüyorum her saniye
Hasretimi avaz avaz haykırırken evrene
Yaşarken yokluğunu içimin ta içinde
Yaşadığım sensizliği benimle hisset sende
N’olur deneme unutmayı, unutama ömrünce
Mahşere kadar unutmayacağım seni canımın içi.




14 KASIM 2020
Mlk Tryk