Bir kutlu muştumsun sen iki gözüm, kulağım
Anka’yı ilk görenim, kaf dağına varanım
Dağda çoban ateşim, kısa saplı bozlağım
Bal peteği renginde gözü kıtlık kıranım
Bükülmüş şu boynuma hanedanlık kuranım

Güzel görüp, kutsalca mana koyan her hale
Kırılmış gönülleri tamir eden meşgale
Esareti bitirip, son verensin işgale
Yangınlardan alanım, kuşatmayı yaranım
Bükülmüş şu boynuma hanedanlık kuranım

Üşümüşken üstüme örtülen ilk örtümsün
İyi ile kötüyü adil tartan tartımsın
Hakça olan kavgamı dayadığım sırtımsın
Gitmemeye yeminlim, inadına duranım
Bükülmüş şu boynuma hanedanlık kuranım

Pencereme tüneyen serçe bakışlı sevdam
En tatlı yorgunluğum en dik yokuşlu sevdam
Uygur gülüşlü yarim, asya kokuşlu sevdam
Bir başıma koymayan arayanım, soranım
Bükülmüş şu boynuma hanedanlık kuranım

Bozkırımda dört nala koşan atın yelesi
Sevdiğinin sahibi, seveninin kölesi
El pençedir duruşum gerçek aşkın kıblesi
Hamurumu yoğuran, harcımı tek karanım
Bükülmüş şu boynuma hanedanlık kuranım

Kadere olan rızam, nasibim, alın yazım
Şafağım, seher yelim, uyku bölen ayazım
Siması dolunayım, dudağı al beyazım
Beşik kertiği yarim, kızılelmam, turanım
Bükülmüş şu boynuma hanedanlık kuranım

uytun .......