Sessizlik
Sessizlik
Zaman durur an durur vakti saati gelince insan durur artık ne güler ne ağlar ne sesi çıkar ne gülümser sapsarıdır kaskatıdır kalkmaz kolu kanadı sakindir sessizdir herkes bir parça kendini suçlu gibi hisseder ona pek de iyi davranmamıştım pişmanlığıyla konuşur vicdanının sesiyle ölümlü dünya neden ki kendi halindeydi zararı yoktu kimseye belki de fırsat verseydim çok iyi arkadaş olurduk zaman unutturur her şeyi insan değişmez zaman geçer an geçer vakti saati gelince insan göçer pişmanlık fayda etmez giden gitmiştir artık Yüksel Nimet Apel 5. Kasım. 2020.Bodrum |