BİR HİKAYECİK
Ne yapacağımı bilmez halindeyim,
Uyku uğramıyor gecelerime. Bana bir hikâye anlat, Yaşanmışlıklar olmasın içinde Durmayan, deli rüzgârlardan bahset Bir de ufuktan sakınan güneşten... Mor menekşeli, ahşap bir ev olsun İçinde mutsuz insanlar… Unutulmuş olsun satırlar, Gerçek olsun; can acıtsın! Bizim hikâyemizi anlat bana Yalanları anlat, vedaları anlat. Güneşin çalındığı günlerden, Bizi savuran hayatlardan bahset. Mutsuzluk ışısın gecelerimizde, Dün utansın yarından El olsun birbirlerine sevdalılar Gerçek olsun, can acıtsın! Kendi hikâyemi anlatayım satırlarımda Mutsuzluklardan bahsedeyim Bir de mülteci gözyaşlarından… Hiç uğruna harcanmış aşklarım hesap sorsun bu defa Bir de minik gülümseyişlerim kanasın karanlıkta Sadece gerçekler parçalasın edebiyatımı… Baştan sona gerçek olsun; Yıllar sonra bile, bugün, can acıtsın! |