Dokunsan YanacağımIşığım Dokunma yarama Yanarım İçim buruk İçim paramparça Ve Her parçası sen Öyle sindin ki ruhuma Kokun eşleşti kokuma Bir kış gününü bahara çevirmiştin oysa Ah zaman Zamanla zamanı unuttum ben Zamansız bir sevdanın sancısıyla kıvrandım Sensiz sonbaharımı yaşadım, bıraktığın o yerde Hep bir umut uğruna Şimdi Savruluyorum rüzgarda Hasretine çarpa çarpa kışa koşuyorum Yağmurlar kara dönüştü Saçlarımda yoğun bir tipi Sesim kısık, dünyam karanlık Yine de Sana olan aşkım koruyor içimdeki baharı Göreceksin! diyorum kendi kendime Güneş doğacak hiç batmamak üzere Ayrılmaz ruhun senden yaşadığın sürece Sabret! Gün gelecek Elinden tutacaksın sevdanın Yeşerteceksin çorak zamanı Rengarenk çiçekler açtıracak, uçurtacaksın kelebekleri Yeter ki tüketme umutlarını... 03. 11. 2020........ gülkedisi |
Bir kere kırılmaya görsün umutlar ...
Tebrikler ..