Kar yağıyorken üşümedim,
Yokluğun kadar....
Gidişin çok üzdü beni,
Yollarımı kapattı,
Beni dağıttı...
Kuşları ağlattı..

Boş avizeler gibi kaldım,
Işıksız,
Resimler çizdim,
Renksiz...

Su aldı teknelerim,
Battı...
Limanlarımı dalgalar yıktı,
Seninle biriktirdiğim bütün çakıl taşlarını attım....
Örümcek ağı ile doldu,
Bütün anılarım...

Vizesiz kaldım, sana açılan tüm kapılar
Kapandı...
Amatörce koşuşturmalar,
Format atmak yetmedi,
Yokluğunda çöktüm....

Freni patlamış kamyon gibi çarptım,
yalnızlığa...
Dağıldım,
Saturasyon cihazı alarm veriyor,
Ambu yapmak yetmiyor,
Müdaheleler yetersiz...
Yokluğunda kalbim duruyor...

Kaçak kat çıkınca sensizliğe,
Yıktılar,
Elektiriğimi kestiler,
Bileti olmayan yolcu gibi,
Beni vagondan attılar...

Burçlara inanmıyor,
Balık burcunu okuyorum....
Yıldızların yörüngesini araştırıyorum,
Yokluğunda ipucu arıyorum...

Yanardağlar patlıyor,
Erozyonlar oluyor,
Cam filmi var gibi aramızda,
Ben seni görüyorum,
Sen beni görmüyorsun...
Yinede yılmıyorum...
Yokluğunda...
Seni seviyorum...