Sana hitap etmek

Gecenin ortasında ıssız çöllere düşmüş gibiyim,
Kendimi arıyorum,
Susadığımda aklıma sen geliyorsun, ben her şeyi unutuyorum,
Sonra senli rüyalara dalıyorum,
Renksiz çiçekler görüyorum,
ve bildiğim renkleri unutuyor, hiçbirine bir renk bulamıyorum,
İçlerinden seni seçmeye çalışırken uyanıyorum,
Çünkü bildiğim tüm renklerim sende toplanıyor.

Gün kendini yeni şekillerken ben çoktan yola çıkmış oluyorum,
Güneş eteklerini yavaş yavaş toplayıp yerini solmuş bulutlara bırakırken,
Ben bir yağmur tanesi yakalayıp sana hitap etmeye çalışıyorum.

Farkına varmadan soluk soluğa kalıyorum,
Dinlenmek için durduğumda senin için aldığım yolu unutuyor,
Dinlenmeye ayırıp kaybettiğim zamanı düşünüyorum, sonra kendime kızıyorum,
Oysa sana gelirken senden başka her şeyi unutmalıydım,
Kafamda bin bir düşünce ile tekrar yola koyuluyorum,
Çamurlu bir yolda nasıl yürünürse,
öğle işkence oluşuyor kelimelerle dilimin arasında,
asker gibi heceler dizilmiş,
Seni ifade etmenin cümlelerini oluşturmak için komut bekliyorlar,
ama ben sana hitap edecek cümleleri bulamıyorum,
Çünkü bildiğim tüm sözler sana yönelince bir yanılsama olarak kalıyor.

Karanlık gündüzün ışıklarını söndürüp,
akşamın karartısını yeryüzüne düşürdüğünde,
içime bugünde sana ulaşamayacağımın kaygısı çoktan düşmüş oluyor,
yinede ümitsizliğe düşmüyor,
gökyüzünü yeniden doğmuşa çeviren yıldızlardan bir tanesini
gözüme kestirip, kayan yıldızlardan sana hitap etmeye çalışıyorum.


Anladım ki ben benden geçmezsem içimdeki seni bulamayacağım…





Asım YAMAN