Hasret ve hüzün kokan bu şehrin yalnızlığında
Acıya ağıt yakarken yine ezilmiş yüreğim
Hiç sükun bulur mu yaşlanmış şu bedenim

Ölü toprağı serpilmiş duygularımın derinliklerindeki
Yitik yaşanmışlığımın koyu dehlizlerinde
Mazi kaçkını bir yığın hatıralar uyurken düşlerimde
Ayaza çekmiş düşüncelerle yine asılı kalır hayallerim

Bir zamanlar sensiz geçmeyen hayat dilimi
Sağır, kör olur , görmez bir türlü çaresizliğimi
Ve korkarım ki ;
Zaman yine seni haklı çıkaracak göçmen kızı
Yenik belleğim sadece seni değil,
Yaşanmışlık içinde kendi adını bile unutacak sanki

İşte bu yüzdendir ,
Senden hatıra diye koynuma alışım yalnızlığı
Bu yüzdendir arada birde olsa
Hal hatır soruşunu mutluluk sanışım

Sen de beni hatırlar
Zaman zaman aklına geldiğim olur mu bilmem ama
Ben unutamıyorum arada birde olsa gelişini odama

Yani bunca yıl sonrada olsa
Ne alışabildim unutmaya
Ne alıştırabildim unutmayı kanayan şu yarama
Ve ne de susturabildim ağlayan yüreğimi hala

Göz bebeklerimde asılı kalırken gülüşün
Aklımdan çıkmıyor bir türlü selamsız sabahsız gidişin

Bu yüzden olsa gerek ki
Cılız beklentilere gebe bıraktığın umudu bile
Bilmem kaçıncı kez ölü doğurdu ,
Sevda denen zillet şu katran gecede

Yani anlayacağın göçmen kızı
Artık ne umut fakirin ekmeği
Nede sevdan bu gönlün pastası böreği

Vefasızlık kokarken geçmişteki her mazin
Meğer ayrılık taşımış gönül limanına hasret gemilerin

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı