YOKLUĞUN BİR UCUNDA
bir tutuk
bir savruk ne dinliyordum ? inim inim inliyordum yaş döküyordum geç oldu biraz yel lazım bana yarama dokunacak bir el gecenin köründe yolunu şaşırmış bir kanat gördüm bu ben miyim diye sızlanıp durdum sahi boşluk dolduramadığımız yer mi ? yoksa sığmadığımız yürek mi ? bir zamanlar hoşluk demlemiştim oysa iç çekişimle sarsıldı sigorta öyle kaldım ulu orta gözü kör oldu gecenin dili tutuldu evrenin yokluğun bir ucunda kırıldı sırçası göz bebeğimin |
Selam ve saygılarımla.