Nilüfer
Nilüfer
her zaman evime gelirdin konuk gözlerin ıslak yanakların soluk ayrılıp giderken buz gibi donuk benim seni sevmen bir katli vacip yatıp göğsümde ağlayıp eridin sevdiğin vardı sevmiyorum dedin bir kader çıkmazı anlattın yedim benim seni sevmen bir katli vacip dünya hala dönüyor ne acayip sevmeyi kabullendim boynumda ip pişman olsam kimler bana acıyıp benim seni sevmen bir katli vacip bir göğse bir gönle kaç sevda sığar bundan mı seven başa kurşun yağar kim demiş karanlığa güneş doğar benim seni sevmen bir katli vacip şimdi yalnız bir başına nerdesin hangi demde saz teline perdesin yoksa döndün de o kara yerdesin benim seni sevmen bir katli vacip Ahmet Coşkun |