GönülYıldızlar parlamaz oldu tacında Dileklerle süsleyip takarsın gönül Sevdan sallanıyor darağacında Uzakdan sesizce bakarsın gönül Bu ne zulüm nasıl kaşın çatışır Ateşlere sür beni öfken yatışır Yüzüme bir gülsen hemen tutuşur Kibrite değmeden yakarsın gönül Zaman gelip taş da bassan bağrına Uymam bundan sonra senin çağrına Beni terk edersin gelgeç uğruna Dilber sarayımı yıkarsın gönül Güllerin goncası harı sararken Dökülür dallarım bunu sorarken Herkes durmuş kendine yar ararken Ne çabuk hayattan bıkarsın gönül İstemen sarayi istemen köşkü Didarinla süsle gizemli meşk i Sarı lira olsa yiğidin aşkı Hesabı kapatır bükersin gönül . Ayşe Kavak |
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla...