TEDİRGİN VE PEJMÜRDE RUHMLA
Tedirgin, aylak ve pejmürde ruhumla,
sokaklaın bu keşmekeş korteji içinde, gidip geliyorum köşe başlarında, farkında olmadan karşı caddeden, kendimi ya da umutlarımı bekliyorum. Bir öfke patlaması yaşıyorum, dehşet içinde, Çocuğunu döven kadını görünce Ve tekmeliyorum kör gibi ıslak zemini Islanan buruşuk giysilerim, Yırtık dikişlerden su alarak, yere bastığım ayakkabılarım koşuyor Bense hüznün rengini düşlüyorum Dünyanın kaçıncı savaşındayım bilmiyorum, tedirgin, aylak ve pejmürde ruh halimle bekliyorum. 24 Ekim 2020 Hüseyin Taşdemir |