Yanlışını silmeyenin,
Doğrusunu şeytan alır.
Yaratanı bilmeyenin,
Ruhu gurbetlerde kalır.

Herkes alim, verir fetva,
Burundan kıl vermez millet.
Sağken insan, olmuş mevta,
Gönlü hoş gitmez? şu illet.

Yasalar yolda, geç kaldı,
Aile çöktü yalvardı.
Balı, bal tutanlar aldı!
Yoksul avucun yaladı.

Hak söyleme, gelsin idam,
Hakkı haykıranı asın.
Deyyus imdi, çağdaş adam,
Varsa son aile, basın!

Nikahın hükmü  yok artık!
Zinaya yaraşır ödül.
Edep arı, ipe astık,
Ey İnsan! "ol davar" güdül.

Şimdi hükmü yokmuş farzın,
Din uzak dünya işine.
Sonu ateş olan tarzın,
Acırım yoz gidişine.

Sanki insan! sevgiye tok,
Tasmalı, hayvan kucakta.
Kanaat, Şükür Sabır yok,
Huzur bitmiş, her ocakta.

Sevmiyor, insan insanı,
Nefis şeytana emanet,
Talipsiz, hayır fistanı,
Bol çeşit çeşit melanet.

Bal eyledi, Kul Hakkını,
Çok azıttı, şu insanlık.
Uyandır Rabbim sapkını,
Ufku sarıyor karanlık.
Ekim/2020
Ormanpark