ÇOCUKLUĞUM
Çocukluğum
HER GECE UYKULARINDA AY DÜŞLERİ GÖREN BİR ÇOCUĞUN SÖYLEDİKLERİ * Çocukluğum çocukluğum Bir rüyaydı geçti gitti Çocukluğum çocukluğum * Geceye selam verdim İkindi güneşi değilim Sizsiz ne yaparım Güneşler alır güneşler satarım Ay eski bakraçlarda Yaz değirmeninde unutulmuş Biriyim ben * Destan çağları geldi Gün geldi kahramanlar boy verdi Haydin haydin haydin Haydin savaşa Savaşa * Sizi nerde gördüm bilmiyorum Bir mavi gülüştünüz göklerde Sizi nerden gördüm bilmiyorum * Bu yağmur nereye yağdı Güller yağmalandı Ruhum yağmalandı Namazsız bir gün geçti İnançlar çiğ tanesi Bu hangi yılın yazı Bu kış nereden kalma Ogüst Comt’un yalanı Kavurdu yüreğimi * O kadınlar berraktılar Her gece Çocukluklarını düşlerinde bıraktılar Ey ölülerin kız kardeşleri Ölümleri siz anlarsınız Ölüleri en çok siz anlarsınız Yoksulluğu biriktirdiniz düşlerinizde Odalarınızda gül kokusu gül çağı Gerdek gecesinde gül olur Ozanların bıraktığı Siz mi çözdünüz yoksa onlar mı çaldı çocukları Ey çocukluğumun altın çağları Sizdiniz o masalların devi Sizdiniz şimdi kırkıncı odanın güzeli Ahmet Kemal |
Çocukluğu ve gençliğidir.
Hayatı alğılayıp tanıyana kadar ömür
su gibi akıp geçiyor.
Saygı değer Şair Dostum
Tebrik ederim
Kalemine Yüreğine sağlık
Selâm ve Duâ ile.