KEFİL
Adının zihnimde yaptığı akis
Sözle anlatılmaz yaşanır ancak Hayal deyip geçme benden bilakis Sonsuz seven kalbe açmalı kucak. Korku zindanında kapalı kalmış Kendi girdabımda dönüyorum ben Sessiz gemilerin düşüne dalmış İçten dışa doğru sönüyorum ben. Lütfunla açtığın kapında sefil Olsam günahımı yıkar mı abın Ruhumun şu hasta haline kefil Akılları baştan alan şarabın. İstedim ki yıldızlara bakalım Dilek tutalım genç aşıklar gibi Küllenen maziden ateş yakalım Yeniden dirilsin varsa nasibi. Boşlukta savrulur kopar giderim Ne izim kalır ne adım anılır Zaman ilaç olur diner kederim Bir hevesdi gelip geçti sanılır. Heyhat sen de mi gül atanlardansın? Bilsen ki onun da taştan farkı yok Kadı olup ciğer satanlardansın Yine de yakıyor canı hayli çok. Benim matemimde siyah şalımsın Sönmeyen meşalem alnımda parlar Kovanım yağmadır sense balımsın Dağılan ruhumu çehren toparlar. Hakikat bu deyip büktüm boynumu Ömrümü yoluna feda eyledim Yılan dahi olsa açtım koynumu Zehrini yareme şifa eyledim. |