Gelişim hep sanaydı
Ayaklarım geri gitse
Dizlerimin mecali kalmasa
Anılardan duvar yapıp
Altında ezsen bile
İzin kalmasa adın silinse
Yine bulurdum yolu sana gelirdim.
Gülüşüm hep sanaydı
İnciler dizerdim hayalden gerdanına
Beyazdı tüm günahların ortasında
Öylece parıldardı.
Varışım hep sanaydı
Her köşebaşında izini ararken
Çıkmazlarda çamura batarken
Sonra pişman tövbekar
Herşeye yeniden başlardım
Bilirdim nasıl olsa bütün yollar sana çıkar
Kalışım hep sanaydı
Kal demeni hiç duymadım
Kıyamazdım ki seni yalvartmaya
Sen demeden ben kaldım
Kimse okşamasa saçlarını
Ben okşardım.
Yanışım hep sanaydı
Bendeydi o mangal yürek
Küllerimden doğup yine
Ateşe yürüyen pervaneydim
Hiç sönmemeyi dileyerek.
Kaçışım hep sanaydı
Sancılı nöbetlerden
Ta uzaktan tanırdım acıları
Kaygılı şafaklarım sana sökerdi,
Sende sakinleşir sana demir atardım
Hiç sormazdım ki,
Ben kaçıncı kaptandım...