Kendimizle Hasbihâl
Sabah açtığımız gözü akşamın karanlığına bıraktık ömür hazinesinden bir günümüz daha eksildi
gün geçip gitti yine bir saat misali hüzünlü ve mamur bakan gözler yerini sessizliğe verdi tüm bu yaşananlar hepsi bir tiyatro senaryosu gibi gözümüzde canlanıyor şimdi. kimler uykuyu arar bu saatte kimler özler mutlulukla dolan anıları gençliğimiz heba oldu koca bir zamanda koskoca bir camiada ah ah bin meziyet ve meşgalelerle geçen nice uykulu günler hani nerde o gergin ve buğulu günler hepsi gelip gidiyor işte ve ömürden bir gün daha kısalıyor üstelik hiç-bir hazırlık yokken dünya bize bizi unuttu yaşanması gereken tüm yaşanmışlığımızı yaşamadan yaşamayı.... |
Güzel bir şiirdi beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...