Vefadan Uzaksın
Ayrılık türküsü var dudaklarda
Ah gönlü fetheden vefasız sevgi Kâğıt, kalem tükendi tüm mısralarda Cefayı unuttuk; artık sefasız sevgi Ümitler tükendi, ömür bir hiçlikte bitti Uğrunda yazılar yıllandı, ardında gitti Kapında koşan şiirler de artık pes etti Dilde dönen türkü söyler; güvasız sevgi Ölüm, ayrılıktır; senden uzağa kaçıştır Yaşamaksa senle olmaya bir adım varıştır Kalem yazar, kâğıt tutar; bunlar da mı düştür? Şiir biter, söz biter, hepsi hatasız sevgi... |