Bugün Dünden Daha -2
Yağmur birikintilerinde sürüklenen sarı yapraklar
Bakımsız, çatlamış asfaltlara bir iz bırakırlar Bir çöpçünün gelip süpürdüğü anda Bırakılan tüm o izler sapsarı parlarlar. Hiç tanışmamaları gereken o anca insan fazlasının Arasında hışır hışır gezinirlerken o dar akşamda Hüzünden kupkuru kalıp, tükenir tüm sarışınlıkları Toprak diye ağlayarak yine toz toprak olurlar. Nasıl oldu da düştü, plastik bir oyuncağın hiç var olmamış kalbinde bir tohuma dönüştü İnandı tüm zerreler o tohumun umutlarına Ve yeryüzünü kapladı sapsarı parıltılar. Canlandı o oyuncak ve ağaç ağaç dolaştı Tüm yeşilliklere yaşananları anlattı. Bir sonraki sonbahara yemin etti tüm yapraklar Ve dökülmemek için yerlere birbirlerine tutundular. Rüzgar kızgındı bu ahmak güç gösterisine Yüreğinden üfledi dökülüp uçsunlar diye Ağaçlar ayaklanıp yorgunca bakıştılar Rüzgar yorulana dek birbirlerine sarıldılar. |