GÖKLER KADAR BÜYÜK
GÖKLER KADAR BÜYÜK
Yağmurdan önce gökyüzü Sesleniyor ki gümbür gümbür "Ben geliyorum!" diyor rahmet Bir şeyiniz varsa sağda solda Islanıp zarar görecek "Tez elden toplayın bi zahmet!" Kim duyar bu sesi, duysa ne anlar Yağmur toprağın suya hasret busesi! Ben de sana Yağdım durdum işte bir zamanlar!.. Kaç kez seslendiysem Gelip geçmiş kulağından Hiç anlamamışsın beni Ben seni ellere muhtaç mı ettim Yoksa yıldızları gökte Gecelelerde başına taç mı ettim?! Bana bırak öykümü, düşümde kalsın, Sana ne hacet, sevgim sana yük Ben taşırım yükümü Kâlbin taşıyamaz; gökler kadar büyük... Şaban AKTAŞ 19.10.2020 -11.51 GÜZ HÜZNÜ Güz yağmurlarının yağma mevsimi Yağma gülüm yağma kaybettim seni El âçsam göklere gelmezsin geri Hasretim çöllerce gözümde gülüm Susuz kalan toprak yanar çöl olur Bir damla su yaprak gözle gül olur Yağmur yürek seni anar göl olur Her adımda yağmur yüzümde gülüm Güz yağmurlarıyla açılan perde Sarı hüzün çiçek çiğdemler yerde Çiy düşen güllerim derman mı derde Güz gülleri senin yüzünde gülüm Göz gönül her sabah göğe bir bakar Havadan sudan buluttan nem kapar Hasret şimşek çakar aşka dem yapar Algın akan çaylar gözümde gülüm Şaban AKTAŞ 19.10.2020 - 09.00 |
GÖKLER KADAR BÜYÜK şiirini beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...