GÜNEŞLE SÖYLEŞİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın BUGÜN GÜNEŞ BAŞIMA VURDU...ŞOKTAYIM..
Yakmaya devam et güneş , sen kendi bildiğince Kavur gücünün yettiği yere kadar; pişir ruhumu ince ince Önce eğik vur ateşini, alıştıra alıştıra güzelce Sonra tüm gücünle aban Vur, yanalım, tepeden tepeden... gece de boş durma yenilen Saklambaç oyna kendinle; çokca bilinen Tek başına kendi kurduğun oyunda sobelen... Koca gövdeni gizle dünyanın öbür yanıyla Ve aklınca dalga geç kayboldum numaralarıyla Kıs kıs gül, duyulmasın kahkahan Fak’a bassın aval aval mehtaba bakan Ay’ı nöbetçi bırak gecemize Olmadı yatıya kalsın bahçemizde Gözü üzerimizde olsun senin yerine Avutsun bizi mehtap ile üç beş saat Şiir yazalım ay yüzlü sevgililere aruzdan Biliyorum, çok kızgınsın insanlara Köpürüyorsun vefasızlığa düşmüş derin bir ıssızlığa günden güne yanmalardasın Eski methiyeler dizilmiyor sebilinden Ne sevenin var , ne soranın dost kabilinden Hükmü yok artık sana tapınmanın Ra deyip yoluna kapılmanın Çok sular akıp gitti kutsal nil nehrinden ihramlar yıkıldı korkulası şerrinden... Şafakla güç gösterisine kalkarsın Tüm canlıları bile bile haşlarsın Ardından, toprağı kurutmaya başlarsın Suları buharlaştırır, uzaklaştırırsın Bu şiddet, bu celal yetmez mi sana Kim dur diyecek bilmiyorum , bu çılgın sona Kül oldum , kurudum, savruldum yana yana Seni uzaklara sürmeli geçici görev uydurup Hapse koysak sığmazsın , firar edersin kudurup Hastaneye kapatsak kaçar durmazsın Kulağın da yok ki kimseyi dinlemezsin Seni zaptedecekler bir gün, kaderin bu bilesin Çok , ama çok yakında altın tahtından tepe takla düşersin... |