Her gece üşüyerek sokuldum yokluğuna
Yaşamak yük gelmişken nefesi, canı yorsun
Bu aşkı hibe ettin sen karın tokluğuna
Kendi gönlüne küsmüş bir adam tanıyorsun
Yanağın al al olmuş kimden utanıyorsun

Yangını körükleyip bir sevda yakılacak
Sırtından vurulacak, yüzüne bakılacak
Ne koydun gel sözüne peşine takılacak
Kaldı mı tek hatıra sen neyi anıyorsun
Yanağın al al olmuş kimden utanıyorsun

İyi günün yareni sen zor günün kaçağı
Kapatırsın keyfince başlatırsın bir çağı
Gözün dönmüş eline almışsın kör bıçağı
Hem yaralayıp beni bir de hem kanıyorsun
Yanağın al al olmuş kimden utanıyorsun

Bir büyüye teslimsin büyücüye, arz edip
Kendini deniz, beni kumsalda kum farzedip
Sır dolu gecelerde kokulu mum farzedip
Sönüyorsun üfleyip, vazgeçip yanıyorsun
Yanağın al al olmuş kimden utanıyorsun

Zalimleşti taş kalbin umursamadı töre
Başımı yere eğip sustun göz göre göre
Kavuşunca an gelir tabutun teneşire
Yaradan da sırtını sıvazlar sanıyorsun
Yanağın al al olmuş kimden utanıyorsun



uytun .....