İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Elveda çocukluğum
Gülnaz
5,0 / 4 kişi ·8 beğenme · 1 yorum · 521 okunma
Elveda çocukluğum
Şehrin uğultulu tepelerine,
Yoksulluğun el yazısıyla yazıyorum hikayemi. Son vedamı bırakıyorum yıkık dökük sokaklara. Tahta merdivenlerin kokusu sızlatıyor burnumu, Gizli saklı içtiğim sigaram elimde şimdi, Aşikar... Yakmaya çalıştığım sobanın, Yanik izleri var elimde, Bir bir hatırlarım. Topladığım yıldızlar sönmüş avucumda, Ansızın bisikletim gelir aklıma. Ilk ve son bisikletim.. Iki teker üstü dengeyi taa o zamandan beceremedim. Düştüm, Ağladım, Kanadım.. Bir bir hatırlarım her yağmur yağdığında, Cama koşusumu, Nisan yağmurlarını sana toplardım. Şehrin uğultulu tepelerine, Son vedami bırakıyorum, Kokluyorum senden bana kalan sürgünleri, Akşamın en güzel vaktinde gidiyorum... Elveda çocukluğum, Elveda.... Gulnaz.. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Elveda çocukluğum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 9.10.2020 23:59:01
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 521
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 8 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Tebrik ederim.