Ah ben.. Ah
Bu can bu bedende, asırlardır sürgünde...
Ne çok gitmişim, kendimden meğerse..
Siyah beyaz bir kalp ağrısı bendeki.
Derme çatma, bir şiir bu sanki...

İmlası bozuluyor fikrimin..
Düş_mek gibi, b_itmek gibi
En çokta...
Hiç miş gibi bazen.

Velhasıl sen...
Fikrimde, kaç şiire yataklık ettin..
Kaç devrik cümle, firar etti göğsümden..
Ahh ahh bir bilsen..!!

Bilakis ben...
Kırgınım,
Öyle kırgınım ki.
Geceye uzun şiirler, yazmayacağım asla.
O ’şarkının son mısrasını, mırıldanmayacagim artık...

Yorgunum,
Öyle yorgunum ki..
Kış güneşine aldanıp, açmayan çiçek gibi..
Dalda uçmayı unutmuş, bir kuş gibi yorgunum.

Kırgınım,
Öyle kırgınım ki...
Şairine küsmüş, şiir gibi
Saç diplerimden parmak uçlarıma kadar kırgınım, Yorgunum artık...

Beni bilirsin...
Tek bir cümleyle batırırım gemileri..
Destursuz şiirler yazacağım vakti geldi..!!
Velhasıl, herkes ederi kadar değerli..
Bak...!!
Şiir bile Kabul etmedi seni,
Adın dahi îmla hatası şimdi..!

Bahattin Delice