Çok yoruldum çocuk, gittikce daha çok kırılıyorum .
Daha çok parçalanıyorum içimdeki denizde
Ya zaman değişiyor günün birinde
Yada zamanın içinde değişen insanlar gözümde


Çok yoruldum be çoçuk
Herşey yalan mı ? olurmuş insanın ömrün’de
Şimdi yıkılan dağlar var gönlümde
Hayallerimi yüzdürdüğüm,
Batan kağıttan gemiler içimde


Çok üşüyorum çocuk
Duygularım buz tuttu ömürümde
Takvim yaprakları gibi
Bir bir düşen sevdalar var yüreğimde


Artık vazgeçiyorum çoçuk .
Kendini bir halt sananlardan ,Vefadan sevgiden yoksun
Vicdanı bile olmayan insanlardan..
Çekiliyorum çocuk gidiyorum karanlığa


Sen benim yaktığım ilk gemi değilsin’ki bu limanda
Demir parmaklılar ördüm artık ben yüreğimdeki zindana
İnanmam artık inanmam insan maskesi takmış vicdansızlara
Yoruldum artık çocuk , çekiliyorum gidiyorum uzaklara..

Bahattin Delice