Sevmek acı çekmektir, sevmemekse ölmek.. ARİSTOTELES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Örtüyor kendi üstüne kapısını.
Yinsani
5,0 / 5 kişi ·14 beğenme · 5 yorum · 589 okunma
Örtüyor kendi üstüne kapısını.Bir haller oldu iyice Bal desem kül çıkıyor dilimden Zihnim mi bana düşman ben mi zihnime düşman Can desem kan dökülüyor dilimden Dişçi dişçi ne alıp veremediğin benden Kaplayalım gitsin yeni modellerle üstünü Say ki kaç yıl daha gülümseyebiliriz ki zaten Bir şeyler değişiyor Karanlık bu topraklara ulaşmış gibi Gökler hiç olmadığı kadar ağır Deryalar hiç olmadığı kadar tuzlu Ağaçların kökleri bir damla su için savaşıyor Rüzgarlar iyice şaşırdı rotasını Depremler en beklenmedik yerlerden vuruyor Yanardağlar eşelendikçe batıyor çamura Dağlar hiç olmadığı kadar anlamsız bir sükutta Gözcü gözcü hangi harfmiş yanlış okuduğum Renkleri niye karıştırıyorsun Tek renge boyasaydım gözlüğümü Hiç gelir miydim kapına bir düşün Bir şeyler değişiyor İyice sükuta kesti kalbim Buzları andırıyor hayallerimin ihtişamı Zaman hiç olmadığı kadar tekinsiz Geceler bilmiyor neden güneşin battığını Güneş doğmuyor artık Ayazda mı üşütmüyor kimseyi Sıcakta mı yakmıyor Kaldırımlar hiç olmadığı kadar uzuyor uzuyor Kulak burun boğazcı, kulaklardan geleceğim bu sefer Bir şey çınlayıp duruyor kafamın içinde Bilmediğim bir dil kullanıyor Anlayamıyorum bir tercüme eder misin Duyuyorum duyuyorum hastaların çokluğundan bahsediyor başhekim Okula göndermesek mi diye soruyor biri çocukları Ellerini iki yana açmış simitçi Bende korona yok be ablam demeye getiriyor Maskeler antika oldukça değerleniyor diye konuşuyor iki genç Biri soruyor bana, abi; bugün günlerden ne Ne söyleyeceğimi bilemiyorum, Taksiciye sesleniyorum, ustam bugün günlerden neydi? Duymamazlıktan geliyor sanırım, giriyor kulübeye Örtüyor kendi üstüne kapısını. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Örtüyor kendi üstüne kapısını. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Örtüyor kendi üstüne kapısını. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
black_sky
24 Eylül 2020 Perşembe 08:16:33
Yinsanisoru sordum son yazında nesildaşım:))
ben bir şiir daha asayım...:)
eksik olma aksi olma
ben bir şiir daha asayım...:)
eksik olma aksi olma
Cevap Yaz
Yeni keşfettiğim bir eserin eşliğinde okudum şiirini, Bir dünyevî.
Okurken durgunlaştım, durgunlaştıkça başkalaştım, değişik bir ruh hali ile ayrılıyorum yani anlayacağın...
"Bir haller oldu iyice
Bal desem kül çıkıyor dilimden
Zihnim mi bana düşman ben mi zihnime düşman
Can desem kan dökülüyor dilimden
Bir şeyler değişiyor
İyice sükuta kesti kalbim
Buzları andırıyor hayallerimin ihtişamı
Zaman hiç olmadığı kadar tekinsiz
Geceler bilmiyor neden güneşin battığını
Güneş doğmuyor artık
Ayazda mı üşütmüyor kimseyi
Sıcakta mı yakmıyor
Kaldırımlar hiç olmadığı kadar uzuyor uzuyor"
________
Neşe, huzur, ve sağlık diliyorum.
Ayrıca bu eserin için de teşekkür ederim sana
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
Okurken durgunlaştım, durgunlaştıkça başkalaştım, değişik bir ruh hali ile ayrılıyorum yani anlayacağın...
"Bir haller oldu iyice
Bal desem kül çıkıyor dilimden
Zihnim mi bana düşman ben mi zihnime düşman
Can desem kan dökülüyor dilimden
Bir şeyler değişiyor
İyice sükuta kesti kalbim
Buzları andırıyor hayallerimin ihtişamı
Zaman hiç olmadığı kadar tekinsiz
Geceler bilmiyor neden güneşin battığını
Güneş doğmuyor artık
Ayazda mı üşütmüyor kimseyi
Sıcakta mı yakmıyor
Kaldırımlar hiç olmadığı kadar uzuyor uzuyor"
________
Neşe, huzur, ve sağlık diliyorum.
Ayrıca bu eserin için de teşekkür ederim sana
Adnan Bilgiç
24 Eylül 2020 Perşembe 00:54:47
Benim dağım, ağacım annemdir.
Allah eksikliğini vermesin Dünyevî kardeşim.
Tabii diğer anne ve babaların da evlatlarına eksikliğini vermesin.
Bu arada çok eski bir şiirimdir o.
Ufak değişiklikler yapıp tekrardan yayına verdim.
Erkanın önerileri arasındaydı bu çalışmam.
Lakin uygun bir müzik bulmakta zorlanıyordum nicedir.
Ayrıca rica ederim ne demek;
Fırsat oluşturdukça kendime deftere girip şiirleri okuyorum
Bazen ruh halime göre de beğeni ya da yorum bırakıyorum.
Daima huzur gölgen ve yol arkadaşın olsun
İyi bak kendine lütfen
Allah eksikliğini vermesin Dünyevî kardeşim.
Tabii diğer anne ve babaların da evlatlarına eksikliğini vermesin.
Bu arada çok eski bir şiirimdir o.
Ufak değişiklikler yapıp tekrardan yayına verdim.
Erkanın önerileri arasındaydı bu çalışmam.
Lakin uygun bir müzik bulmakta zorlanıyordum nicedir.
Ayrıca rica ederim ne demek;
Fırsat oluşturdukça kendime deftere girip şiirleri okuyorum
Bazen ruh halime göre de beğeni ya da yorum bırakıyorum.
Daima huzur gölgen ve yol arkadaşın olsun
İyi bak kendine lütfen
adnan abim,son şiirinin başlığını gördüm açamadım, abim hep hüzün var şiirlerde, bu aralar o kadar çok ürküyorum ki; baba anne kelimelerinden... hala yaşıyorlar, eksik olmasınlar da abim onlar bir dağ.. olmasalar ne yapar insan.. o yüzden yaklaşamıyorum o tür başlıklara.. kaçmaya çalıştıkça hani yakalanır gibi insan.. oluyorum... bilemiyorum...bilemiyorum...
güzel yorumun için çok teşekkür ederim abim.
eksik olmayın.
güzel yorumun için çok teşekkür ederim abim.
eksik olmayın.
Sultanu'ş-şuara Necip Fazıl tadı var şiirde tıpkı çile !
...
Gâiblerden bir ses geldi: Bu adam,
Gezdirsin boşluğu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birdenbire dam;
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye koştum: Kızıl kıyamet!
Dediklerin çıktı, ihtiyar bacı!
Sonsuzluk, elinde bir mavi tülbent,
Ok çekti yukardan, üstüme avcı.
Ateşten zehrini tattım bu okun.
Bir anda kül etti can elmasımı.
Sanki burnum, değdi burnuna "yok"un,
Kustum, öz ağzımdan kafatasımı.
Bir bardak su gibi çalkandı dünya;
Söndü istikamet, yıkıldı boşluk.
Al sana hakikat, al sana rüya!
İşte akıllılık, işte sarhoşluk!
Ensemin örsünde bir demir balyoz,
Kapandım yatağa son çare diye.
Bir kanlı şafakta, bana çil horoz,
Yepyeni bir dünya etti hediye.
Bu nasıl bir dünya hikâyesi zor;
Mekânı bir satıh, zamanı vehim.
Bütün bir kâinat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.
Nesin sen, hakikat olsan da çekil!
Yetiş körlük, yetiş, takma gözde cam!
Otursun yerine bende her şekil;
Vatanım, sevgilim, dostum ve hocam!
.
.
.
.
Aylarca gezindim, yıkık ve şaşkın,
Benliğim bir kazan ve aklım kepçe.
Deliler köyünden bir menzil aşkın,
Her fikir içimde bir çift kelepçe.
Niçin küçülüyor eşya uzakta?
Gözsüz görüyorum rüyada, nasıl?
Zamanın raksı ne, bir yuvarlakta?
Sonum varmış, onu öğrensem asıl?
Bir fikir ki, sıcak yarada kezzap,
Bir fikir ki, beyin zarında sülük.
Selâm, selâm sana haşmetli azap;
Yandıkça gelişen tılsımlı kütük.
Yalvardım: Gösterin bilmeceme yol!
Ey yedinci kat gök, esrarını aç!
Annemin duası, düş de perde ol!
Bir asâ kes bana, ihtiyar ağaç!
Uyku, kaatillerin bile çeşmesi;
Yorgan, Allahsıza kadar sığınak.
Teselli pınarı, sabır memesi;
Size şerbet, bana kum dolu çanak.
Bu mu, rüyalarda içtiğim cinnet,
Sırrını ararken patlayan gülle?
Yeşil asmalarda depreniş, şehvet;
Karınca sarayı, kupkuru kelle...
Akrep, nokta nokta ruhumu sokmuş,
Mevsimden mevsime girdim böylece.
Gördüm ki, ateşte, cımbızda yokmuş,
Fikir çilesinden büyük işkence.
.
.
.
.
Evet, her şey bende bir gizli düğüm;
Ne ölüm terleri döktüm, nelerden!
Dibi yok göklerden yeter ürktüğüm,
Yetişir çektiğim mesafelerden!
Ufuk bir tilkidir, kaçak ve kurnaz;
Yollar bir yumaktır, uzun, dolaşık.
Her gece rüyamı yazan sihirbaz,
Tutuyor önümde bir mavi ışık.
Büyücü, büyücü ne bana hıncın?
Bu kükürtlü duman, nedir inimde?
Camdan keskin, kıldan ince kılıcın,
Bir zehirli kıymık gibi, beynimde.
Lûgat, bir isim ver bana halimden;
Herkesin bildiği dilden bir isim!
Eski esvaplarım, tutun elimden;
Aynalar, söyleyin bana, ben kimim?
Söyleyin, söyleyin, ben miyim yoksa,
Arzı boynuzunda taşıyan öküz?
Belâ mimarının seçtiği arsa;
Hayattan muhacir, eşyadan öksüz?
Ben ki, toz kanatlı bir kelebeğim,
Minicik gövdeme yüklü Kafdağı,
Bir zerreciğim ki, Arş'a gebeyim,
Dev sancılarımın budur kaynağı!
Ne yalanlarda var, ne hakikatta,
Gözümü yumdukça gördüğüm nakış.
Boşuna gezmişim, yok tabiatta,
İçimdeki kadar iniş ve çıkış.
.
.
.
.
Gece bir hendeğe düşercesine,
Birden kucağına düştüm gerçeğin.
Sanki erdim çetin bilmecesine,
Hem geçmiş zamanın, hem geleceğin.
Açıl susam açıl! Açıldı kapı;
Atlas sedirinde mâverâ dede.
Yandı sırça saray, ilâhî yapı,
Binbir âvizeyle uçsuz maddede.
Atomlarda cümbüş, donanma, şenlik;
Ve çevre çevre nur, çevre çevre nur.
İçiçe mimarî, içiçe benlik;
Bildim seni ey Rab, bilinmez meşhur!
Nizam köpürüyor, med vakti deniz;
Nizam köpürüyor, ta çenemde su.
Suda bir gizli yol, pırıltılı iz;
Suda ezel fikri, ebed duygusu.
Kaçır beni âhenk, al beni birlik;
Artık barınamam gölge varlıkta.
Ver cüceye, onun olsun şairlik,
Şimdi gözüm, büyük sanatkârlıkta.
Öteler öteler, gayemin malı;
Mesafe ekinim, zaman madenim.
Gökte saman yolu benim olmalı;
Dipsizlik gölünde, inciler benim.
Diz çök ey zorlu nefs, önümde diz çök!
Heybem hayat dolu, deste ve yumak.
Sen, bütün dalların birleştiği kök;
Biricik meselem, Sonsuza varmak...
Sahir Neva tarafından 9/24/2020 12:15:50 AM zamanında düzenlenmiştir.
Bu yoruma 3 cevap yazılmış.
...
Gâiblerden bir ses geldi: Bu adam,
Gezdirsin boşluğu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birdenbire dam;
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye koştum: Kızıl kıyamet!
Dediklerin çıktı, ihtiyar bacı!
Sonsuzluk, elinde bir mavi tülbent,
Ok çekti yukardan, üstüme avcı.
Ateşten zehrini tattım bu okun.
Bir anda kül etti can elmasımı.
Sanki burnum, değdi burnuna "yok"un,
Kustum, öz ağzımdan kafatasımı.
Bir bardak su gibi çalkandı dünya;
Söndü istikamet, yıkıldı boşluk.
Al sana hakikat, al sana rüya!
İşte akıllılık, işte sarhoşluk!
Ensemin örsünde bir demir balyoz,
Kapandım yatağa son çare diye.
Bir kanlı şafakta, bana çil horoz,
Yepyeni bir dünya etti hediye.
Bu nasıl bir dünya hikâyesi zor;
Mekânı bir satıh, zamanı vehim.
Bütün bir kâinat muşamba dekor,
Bütün bir insanlık yalana teslim.
Nesin sen, hakikat olsan da çekil!
Yetiş körlük, yetiş, takma gözde cam!
Otursun yerine bende her şekil;
Vatanım, sevgilim, dostum ve hocam!
.
.
.
.
Aylarca gezindim, yıkık ve şaşkın,
Benliğim bir kazan ve aklım kepçe.
Deliler köyünden bir menzil aşkın,
Her fikir içimde bir çift kelepçe.
Niçin küçülüyor eşya uzakta?
Gözsüz görüyorum rüyada, nasıl?
Zamanın raksı ne, bir yuvarlakta?
Sonum varmış, onu öğrensem asıl?
Bir fikir ki, sıcak yarada kezzap,
Bir fikir ki, beyin zarında sülük.
Selâm, selâm sana haşmetli azap;
Yandıkça gelişen tılsımlı kütük.
Yalvardım: Gösterin bilmeceme yol!
Ey yedinci kat gök, esrarını aç!
Annemin duası, düş de perde ol!
Bir asâ kes bana, ihtiyar ağaç!
Uyku, kaatillerin bile çeşmesi;
Yorgan, Allahsıza kadar sığınak.
Teselli pınarı, sabır memesi;
Size şerbet, bana kum dolu çanak.
Bu mu, rüyalarda içtiğim cinnet,
Sırrını ararken patlayan gülle?
Yeşil asmalarda depreniş, şehvet;
Karınca sarayı, kupkuru kelle...
Akrep, nokta nokta ruhumu sokmuş,
Mevsimden mevsime girdim böylece.
Gördüm ki, ateşte, cımbızda yokmuş,
Fikir çilesinden büyük işkence.
.
.
.
.
Evet, her şey bende bir gizli düğüm;
Ne ölüm terleri döktüm, nelerden!
Dibi yok göklerden yeter ürktüğüm,
Yetişir çektiğim mesafelerden!
Ufuk bir tilkidir, kaçak ve kurnaz;
Yollar bir yumaktır, uzun, dolaşık.
Her gece rüyamı yazan sihirbaz,
Tutuyor önümde bir mavi ışık.
Büyücü, büyücü ne bana hıncın?
Bu kükürtlü duman, nedir inimde?
Camdan keskin, kıldan ince kılıcın,
Bir zehirli kıymık gibi, beynimde.
Lûgat, bir isim ver bana halimden;
Herkesin bildiği dilden bir isim!
Eski esvaplarım, tutun elimden;
Aynalar, söyleyin bana, ben kimim?
Söyleyin, söyleyin, ben miyim yoksa,
Arzı boynuzunda taşıyan öküz?
Belâ mimarının seçtiği arsa;
Hayattan muhacir, eşyadan öksüz?
Ben ki, toz kanatlı bir kelebeğim,
Minicik gövdeme yüklü Kafdağı,
Bir zerreciğim ki, Arş'a gebeyim,
Dev sancılarımın budur kaynağı!
Ne yalanlarda var, ne hakikatta,
Gözümü yumdukça gördüğüm nakış.
Boşuna gezmişim, yok tabiatta,
İçimdeki kadar iniş ve çıkış.
.
.
.
.
Gece bir hendeğe düşercesine,
Birden kucağına düştüm gerçeğin.
Sanki erdim çetin bilmecesine,
Hem geçmiş zamanın, hem geleceğin.
Açıl susam açıl! Açıldı kapı;
Atlas sedirinde mâverâ dede.
Yandı sırça saray, ilâhî yapı,
Binbir âvizeyle uçsuz maddede.
Atomlarda cümbüş, donanma, şenlik;
Ve çevre çevre nur, çevre çevre nur.
İçiçe mimarî, içiçe benlik;
Bildim seni ey Rab, bilinmez meşhur!
Nizam köpürüyor, med vakti deniz;
Nizam köpürüyor, ta çenemde su.
Suda bir gizli yol, pırıltılı iz;
Suda ezel fikri, ebed duygusu.
Kaçır beni âhenk, al beni birlik;
Artık barınamam gölge varlıkta.
Ver cüceye, onun olsun şairlik,
Şimdi gözüm, büyük sanatkârlıkta.
Öteler öteler, gayemin malı;
Mesafe ekinim, zaman madenim.
Gökte saman yolu benim olmalı;
Dipsizlik gölünde, inciler benim.
Diz çök ey zorlu nefs, önümde diz çök!
Heybem hayat dolu, deste ve yumak.
Sen, bütün dalların birleştiği kök;
Biricik meselem, Sonsuza varmak...
Sahir Neva tarafından 9/24/2020 12:15:50 AM zamanında düzenlenmiştir.
ümit dediğin ay idi
ben güneşte yandım usta
ötesi hangi galaksi bilmem
yıldızlar beni eyliyor hasta..
eksik olma nesildaşım.yine de çok sağol.
ben güneşte yandım usta
ötesi hangi galaksi bilmem
yıldızlar beni eyliyor hasta..
eksik olma nesildaşım.yine de çok sağol.
Sahir Neva
24 Eylül 2020 Perşembe 00:22:23
O kadar belli ki yoğurulduğun maya, yorgunluğun aynı hamurdan,
bir o kadar da hüzünlü yanıklığın, pişmiş somun başka sofralarda.. Üzülüyorum bu duruma ama ümidim var hala, eksik olma nesildaşım.
bir o kadar da hüzünlü yanıklığın, pişmiş somun başka sofralarda.. Üzülüyorum bu duruma ama ümidim var hala, eksik olma nesildaşım.
nfk ile 10 yıl geçirdim belki de daha uzun nesildaşım yani şiirler bakımından.. ben doğduğumda o gitmişti çilesiyle; demek ki böyle ölünürmüş diyerek.. heceyi çok sevdirdi bir çok gençe.. ne denir, en sevdiğine emanet olsun üstad.2005 yılı hece dergisi o'nu incelemişti yıllığında.
bu güzel katkın için nasıl teşekkür etsem az gelir...
eksik olma nesildsaşım.
bu güzel katkın için nasıl teşekkür etsem az gelir...
eksik olma nesildsaşım.
Ömer Altun 2
23 Eylül 2020 Çarşamba 23:54:12
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Kutlarım...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Kutlarım...
Yüreğine emeğine sağlık hocam canı gönülden kutluyorum tebrikler Mahir kalemin hiç susmasın hocam muhteşem ötesi harika bir şiir okudum sevgiler saygılar sunuyorum kalbi selamlar👏🙏
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
emin hocam merhaba, yenisiniz galiba, hoşgeldiniz efendim..nice şiirlere..
yanlış anlamazsanız efendim
lütfen her şiire aynı yorumu yapmasanız olur mu..
her türlü eleştiriniz başımızın üstüdür hocam.
en sevdiğinize emanet olun.
saygı sağlık ve huzurla hocam.
yanlış anlamazsanız efendim
lütfen her şiire aynı yorumu yapmasanız olur mu..
her türlü eleştiriniz başımızın üstüdür hocam.
en sevdiğinize emanet olun.
saygı sağlık ve huzurla hocam.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.9.2020 23:42:29
Puan
: 25.0 / 5 kişi
Okunma Sayısı
: 589
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 14 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Klavyen hiç küsmesin dilerim.
Eksik olma aksi olma hiç hiç olma...
Sağlıcakla.