Birbirine değecek ama ,
Birbirine değmeyen hayatlar yaşıyoruz.
Her şey mümkün.
Herşey imkansız.
Bazen korkular.
Bazen kaygılar.
Bazen o çok bildiğimiz acılar.
Bazen de incitmekten korktuğumuz için,
sus oluyor herşey.
Her şey duruyor öyle.
Çayımız soğuyor bardakta.
Sigaramız parmağımızı yakıyor.
Biz sus oluyoruz.

İki yürek yaşarken bir yüreğe sığdırıyoruz acıları.
Sonra üzüyor gece,
Karanlık büyüyor,
Büyüyor suslar ,
Yalancı bir tebessüm de konuşuyoruz hep
Farkında oysa gözler
Dil farkında yalan söylediğinin
Dudak farkında.

Yalnızlık kokuyor işte .
Ve en çok yalnızlık biliyor bunu
En çok sus olmuş zamanlar ağlıyor.
Yürürken. Gezerken. Konuşurken.

Ahhh
Birbirine değmesi mümkün hayatlar yerine,
Birbirine değen acılar büyütüyoruz.
Birbirini büyüten suslar.

✍️✍️✍️