MEZARLIKdurdum ve düşündüm ne acılı günler vardı evlerin her biri gözyaşlarını unutmadı benim doğduğum köyde taşlar da ağlardı hiç biri unutulmadı sevinç ve acı mutluluk ve hüzün bizim hikayemiz tüm diyeceklerimiz mezarlıktan geçer oradan gerçeğimize seslenmek bin bir hatıraya selam ile kabirlerle beraber yürümek geçmişi dinlemek duygusu içimizi sarar dünü ve bugünü buluşturmak hüzünlü bir düşüncedir küllenmeyen acılarımız bir kitabın sayfalarıdır her bir kabir bu yüzden seslenir bize suyun ve toprağın bizden kopardığı unutulmaz canlar işte buradalar söğüt ağaçları anlatsın o acılı günleri gözyaşı ile geçirdi köy duaya kalktılar iki tarafı bahçeli yol üst üste taşlar duvarlar taşlara sarılı çalılıklar duaya kalktılar bir tabut daha kaç tabut geçti musalla’dan mezarlığa bu yol hayatın gerçeği oldu doğum ve ölüm sonlunun sonu her can ölümü tadacaktır insanın sonu mezarlık olacaktır .. 18.09.2020 / üsküdar mustafa kaya |