Korkunç Manzara
Kimi zaman üşürüm.
Kimi giysem üstüme biraz sen olur. Harcadığım zaman hakkını verirdim. Zamanı harcadığımdan beri. Hakkım olan hakareti verir veriştiririm. Simit atmak martılara, Ne fakir işi bir adet. Oysa bir simit almamıza bakar, Sokak çocuğunu gülümsetmek. Farkımız mı ne? Biraz olsun farklı bakmak. Sihirbaz bilmez mi kaybettiklerini. Sen yaşarken kazandıklarına bak. Bir tutam soluk yeter anlatmaya derdi. Vicdan konuk olmuyorsa evine. Kalbin olsa olsa boş bir konak. Kaç kez yüzleştim hatalarımla. Her seferinde yüzüme kapandı kapılar. Hatalarım kaldığı yerden devam etti. Ve ben bakakaldım korkunç manzaraya. Bir şiir en uzun nasıl susar. Dört duvar arasında yalnızken öğrendim. Kaleme küsen şair mi olur. Bu manzara ötekinden de korkunç. |