Rötuş
Bedende iki nokta.
Biri göz diğeri kalp. Uzunca bir yol var arada. Kalpten konuş ki, göze gelme! Mecbur istikamet iki metrelik toprak. Ne kadar eder ki diye düşüyor insan. Uzanmak için yayıldığında. Artık kaçınılmaz derin uyumak. Değer mi bilmem, Geçip giden ömürde uykusuz kaldığına. Dünya bir bedestendi. Şatafatlı ilk bakışta. Güzellikler bir bir tükendi. Bir ilahi emir ile yolculuğa hazır, Çare ne ola acep son rötuşta. |