Vasat
Gözlerimiz titriyordu,
Ağzımız çamur gibi; Yakarışımız bitmiyordu. Nemli çimlerin toprakla buluştuğu, Bedava bir boşlukta oturuyorduk, Suratımız her buruştuğu an, Kendimizi savuruyorduk. Sevgi, aşk, Erdemli bir şaçmalıktı, Hayatları aldanış olanlara, Biliyorduk bu bir küfürdü. Gözlerimiz titriyordu, Ağlayamıyorduk, Birbirimize "buralardan git" diyorduk. Küçük bir çocuktuk, yirmi altı yaşında, Karanlıkta, yalnızlıkla sevişip, Yoksunluğumuzu aldatıyorduk. Acı, Tarifsiz, emsalsiz bir acı; Kendi gözlerimizden, Hiçliğimizi izliyorduk. |