NE SUÇU VAR EYLÜL’ÜN

Kapılma deli gönül, sevda denen o hisse
Seven yüreğe elbet batar dikeni gülün
Seni terk eden o yâr; vefasız, zalim ise
Sitem etme hazana, ne suçu var Eylül’ün

Azaba düşen ruhum sarsılıyor derinden
Kalbim yasını tutar en büyük kederinden
Bir kurtuluşsa kaçmak hep kendi kaderinden
Gidersen git Fizan’a, ne suçu var Eylül’ün

İçime bir dert olur bakışı nazar ile
Yaşamak ölüm böyle hayat ahu zar ile
Ahı alırsın sende bitmez intizar ile
Düşme hiç suizana, ne suçu var Eylül’ün

Rüzgârın hıncı ile yer gök her şey yıpraksa
Kırılmış bu dalları bağra basan topraksa
Fırtınanın önünde savrulanlar yapraksa
Karışmaz ki tozana, ne suçu var Eylül’ün

Yaralanan her sine kendinden ibret alsın
Unuttuğun anılar bırak kapını çalsın
Çekil sen inzivaya bu aşk mazide kalsın
Gel gir ipek kozana, ne suçu var Eylül’ün

Alın yazısı gibi tüm sevdalar ezeli
Yeter ki gözü görsün kim sevmez ki güzeli
Vefa arayan demler şiirlerle gazeli
Eşlik et gel yazana, ne suçu var Eylül’ün

18. 09. 2020