SESSİZ AVAZIMMeçhul acunda efsane bir şiirde kaybolmuşum. Duman mı çöktü gözlerine… Görmez oldu simsiyah gözlerin. Acı bir rüzgar eser,savurur son / bahar yapraklarını. Ölümün durgun hali gibiyim ! Gökyüzü kapalı,uğursuz kahve rengine dönüşür gibi Kayıp bir şehrin kayıp hüzünlü bir yüzüyüm Kasvet dolu karanlık sokaklarda ölüme yürür gibiyim Ahraz mı ? kulakların duymaz hüzünlü sessiz avazımı. |