KIRILAN DAL
KIRILAN DAL
Yusuf Yılmaz Kırılan bir dal görsem Sen gelirsin aklıma. Başım kaldırıp dağlara Yalvarırım Allah’a. Akan sularda Hayalini görürüm. Hasretin yakar içimi. Gönlüm Alır götürür beni Sen olduğun yerlere. Baktım ellerim boş, Ağlarım. Bir dal kırılsa ormanda Yüreğim cız eder. Bakma o dalın Kanının beyaz olduğuna. Kanadı kırık Ne kuşlar konmuştur ucuna. Yeşil yaprağı sarıya dönerken Eylülün gittiğini haber vermiştir kırlangıçlara. Sabah güneşi doğunca İlik o geçmiş olsun demiştir. İlk o öpmüştür kırılan dalı. Ey güneşim, ayım, kırılan dalım. Bir rüzgar esse şuradan, İçinde senin kokun olan. Belki bir paça teselli olur, Kırılan yüreğime. |