ıslak// . . . ne kadar yakınız uzağa kaç kör kuyu eder dibine kadar yalnızlık gün, güneş batmasın, batmasın doğacaksa ikinci el gecelere aşk hiç bir nota terk etmesin şarkılarını bir deri bir kemik kalacaksa ruhlarımız terk etmesin gölgeler bedenlerini tutuşmasın, yanmasın eteklerinden güneş ne kadar yakınız uzağa inan bilemiyorum ama t/uzak biziz galiba iyisi mi şimdiden biz, sorgusuz, sualsiz tutuklayalım tutkusuz aşkları, tutuksuz aldanışları iyisi mi şimdiden biz, egoist aptalların elinde erimeden insanlığın fani kaderi bir çocuğun nedensiz, gidensiz gülümsemesine tutunalım sıkıca yoksa gün gelecek çiçek açmayı unutacak çocuklar ve gün gelecek mızraklanacak renklerinden tüm çiçekler yada hiç ama hiç gelmeyecek, gelemeyecek gün uzağı da tuzağıda biz olacağız belki de yakınımızın ve ıslak bir telaşla hiç utanmadan, sıkılmadan “n’olur tanrım bir gün daha” diye yalvaracağız... . . . // ilhanaşıcıeylülikibinyirmi |