Deniz gözlerin mavisinde,
Bir yelkenlidir gönlüm.

Şimdi zamanı balığa çıkmanın / mevsim kışa çalıyor.
Yatırdı güneş yüzünü güney topraklarına.
Pruvasına asmalı takaların ağları, bir bir.

Belki kılç balığı,
Belki Camgöz dür Ruhi SU’nun. Destanı.
Rıfat ILGAZ’dır Cide de mangal yakan belki,
Bel ki,
Karadeniz sularına bakıp ta Mustafa Kemal’i anan.

Akıp giden dere söyle bana,
Kaç genç kızın çıplak baldırını öptün,
Fındık toplayan.
Kaç beden temizledi kirini, pasını, günahlarını sana döktü.

Deniz mavisi gözlerin çalkantılı.
Batıracak bıraksam dümeni,
Rezil edecek aloğlu osmana beni.
Lakin,
Çekip gideceğim ufkundan ebedi,
Umut vermese mavi damarlarını gizleyemeyen gözlerin.
Ellerin ayakların senin / Esmer kızın sineleri birde

Demir attım bilesin.
Bir sana,
Bir esmer tenli yosmaya.