FAZLADAN ŞEYLERİMİZBir duvarı yıkamadığın zaman onun üstünden atlamanın da aydınlanmaya dair olduğunu güneşin sana merhaba deyişinde bulursun kumlara gömülmüş duvarlarıyla ün salmış antik günahlar onları yaratan tanrılarıyla çürür bir şeye inanmak kadar inanmamak da bir dindir görünmez bir duvarın betonu zihnimizde başlar duvar var mı diye kafamızı saniyelik bir uğraşla çevirip ona bakmayız bile duvar olsa da olmasa da yeryüzüne çizikler atmıştır tepemize binen atalarımız ya da tepesine bindiğimiz atlarımız her yürüyüş başladığımız yere döner ve belkide bu yüzden en iyisi mi yerinde kalmanın dogmatik annesine sarılır çocuk... İlker ÖZDEMİR |
Aynı yere varacak olsak da yürümeyi tercih etmemiz de insan olmaya dairdir diye düşünüyorum.